/Kaç metre kareydi aşkın avlusu? İçinde nefes alamazsın, dışında volta yorar!/
Kırıldı işte! İçimdeki kör olası aşk Oysa demiştim sana Girme sırça köşkümden içeri!
Yağmuru kucaklamak gibiydi Gözlerinin menzilimi bulduğu an Bulutların buluşması Şiddetle çakması şimşeğin Ve düşmesi yıldırımın dehşetle cam evime!
Yol tutar kimimizi Varmak istesek de o en uzak çizgiye Dağılır mı sanırsın? İnsanın içine çöreklenen o hain keder! Heder olur da bir ömür Çözülmez! Çözülemez düğümler, düğümler…
Bana öyle Eylül Eylül bakma! Korkarım her yaprağın düşüşünden Nabzıma dokunur son baharın elleri Saçlarımı okşamak istesen de bahar bahar…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Cam Evimde Keder! şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Cam Evimde Keder! şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Şiirdi yine her zamanki gibi, lakin o en sondaki "eylül" var ya! İki kere denseymiş daha tatlı olacakmış şiir, daha da güzel, daha da can alıcı, daha da cazibeli, alımlı, yakışıklı...
Şiirdi yine her zamanki gibi, lakin o en sondaki "eylül" var ya! İki kere denseymiş daha tatlı olacakmış şiir, daha da güzel, daha da can alıcı, daha da cazibeli, alımlı, yakışıklı...
"Bana öyle Eylül Eylül bakma!