KARANLIĞIMDAN İZLİYORUM
Gözlerimden yaşlar o kadar kolay süzülüyor ki
Günahkar kemanlar ince belini o kadar güzel süslüyor ki Aldığım her nefeste kazandığım günahlarım o kadar ağır geliyor ki Nefretim hiçbir şeyin ötesinde iken ona erişemiyorum Artık yalnızlık kendisinden dahada yalnızken Şeytanın topuk izleri bir bir silinirken Semaya yüzü dönmüşlerin elleri yalvarırken Ben karanlığımdan sadece izlemekteyim Her zaman ötelenmişliğin verdiği nefret Her zaman mutsuzluğu arayışımın hissettirdiği cinnet Her zaman kalbimin yalnızlığının verdiği minnet Beni benden dahada ben yapanı düşünmekteyim |