MUTLULUKTAN NEFRET ET
Geceler artık çok sessiz ve soğuk
Kadınların yokluğu tek tesellim Karanlıktan gelen mutlu sesler Gece yarısı evlerde yanan ışıklar ve mutlu aileler Çocukların bağrışmaları, insanların nefesleri Hepsinden tiksiniyorum, hepsinden nefret ediyorum Yazdığım her satırda acının derinliklerini işliyorum Bu kelimeler yalnızlığın ilmek ilmek örülmüş deseni Ben ki o desenin şairane yüreği Her türlü mutluluktan tiksiniyorum, hepsinden nefret ediyorum Çünkü bunlara hiç bir zaman sahip olamadım . . . |