NE YAZIK
Herkes kendi çıkarında bu şehirde
Sahte gülüşler, zayıf bir saygınlık Ve yorgun yüzler her zerresinde Bitmeyen bir koşturma ne yazık Unuttuk mu nefes almayı acep? Yoksa insan olmayı mı unuttuk? Derken bunu söylemek ne yazık Rollerimiz için yaşadık bir hayat Lakin bilemedik kendimiz olmayı Sevmeyi, hissetmeyi ve üzülmeyi Yalancı şehire aldandık da ne yazık |