TOZLU INSANLIKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Depremin satirlara dokulen tozlari...
Avucunda bir tutam olum ile dunyaya merhaba diyen bakislar
Tozlarin altinda isigi arayan nefesler Hic bitmeyen umutlara yol yapan eller Insan oglu insan olabiliyordu elbet Yok mu o karanligin evlatlari! Elbet azabin gelecegi gun yakindir Temiz guluslere golge dusuren bedenler Bedensizligin icinde yuzecekler... |