BİR BAŞKADIR YALNIZLIK İSTANBULDA
Yağmurun altında bir başkadır yalnızlık İstanbulun sokaklarında
Aşıkların sesi gelirken kulağına sessizce bir ses duyarsın Deniz bu sefer yalnızlar için tokatlıyor sahillerini Istanbul! Ve solmuş bir kemanın tınısına bırakırsın kendini İstanbulun akşamlarında... Yanından geçtiğin her aynada kendi gözlerine bakar durursun Çünkü aynalardır sana yalnızlığını gösteren her adımında Sonra yürümeye devam edersin yalnız sokaklarda Sana kimse bir şemsiye uzatmaz o akşam Ve fark edersin yalnızlığın gerçek acısını El ele elleri görürsün ışıkların altında Atan kalplerin sesini duyarsın inceden Sonra kendine bakarsın ve sadece karanlıktır tek gördüğün Sokağın sonuna gelirsin Istanbulun akşamında Ve bırakırsın kendini sonsuz yalnızlığına... |