ARAP HASAN’IN HÜSEYİN (ÖNER)

Birer birer yıkıldı gitti nice çınarlar
Ne izler bırakarak veda edip gittiler
Silindi hep kütükten okunmaz esamiler
Köyün çınarlarından Hüseyin Öner dayı

Akıllıca biriydi her şeye meraklıydı
Kafayı çalıştırır yenilik tarafıydı
Boyalı’da yetişen ilk onun elmasıydı
Köyün çınarlarından Hüseyin Öner dayı

Damlarımız bütün hep pardı üstü pür idi
Köyde ağaç çok amma biçtirmek çok zor idi
Çıktı Hüseyin dayı buna çare var dedi
Köyün çınarlarından Hüseyin Öner dayı

Yükletti aldı geldi köye kurdu hızarı
Köylü biçtirmek için getirdi tomrukları
Çalıştı hiç durmadan yığdı hep tahtaları
Köyün çınarlarından Hüseyin Öner dayı

Komşu buna sevindi getirdi ardı sıra
Hüseyin dayının da cepleri gördü para
Tahta çakılır oldu sofalara, damlara
Köyün çınarlarından Hüseyin Öner dayı

Tüfek işi gelince Huğlu kasabasına
O da atölye açtı evin yan tarafına
Çalışın siz de yapın dedi oğullarına
Köyün çınarlarından Hüseyin Öner dayı