GÜNE VEDA EDERKEN
Hafif bir rüzgar penceremden eserken,
Etraf sessiz ve sakin,gün biterken. Dışarıdaki sesler hafif telaşlı, Dünya telaşı işte,bitmek tükenmez. Adımlarıma sorarım nerelerdeydin diye, Bak bir gün daha erdi nihayete. Takvimden bir yaprak düştü yere, Düşen yaprak değil,ömürdür işte. Gel ey nefis,kandırma beni, Sonu yok ki heves ettiklerinin. Bu dünya fanidir,gelen gidiyor, Şu çok sevdiğin gençlik bitiyor. Aldanma şeytana,gel dinle beni, Ruhun sesine kulak tıkama,hadi! Sıyrıl gafletinden çok geç olmadan, Son pişmanlık fayda vermiyor ki... |
………………………… Saygı ve Selamlar..