Her aşk bir yıkımla başlar aslında.
Aşk birilerini mutlu ederken,
birilerini yıkar,
darmadağın eder, yok eder, bitirir.
Unutma...

Her bitiş, yeni bir başlangıçtır.
Bir şeyin bittiği yerde, bir diğeri başlar.
Onun için, her elveda bir merhabadır aslında.
Unutma...

Susmaksa, güzel olan şayet,
sus o zaman.
Ama susmak, içinden çığlıklar atmaktır aslında.
Ve sessiz çığlıkların,
İçe akan,insanı yakan gözyaşları olur,
Unutma...

Çabuk kabullenmek, pes etmek değildir aslında.
Belki kaçmaktır,
Kısa bir soluklanmaktır, ilk şoku atlatmak adına.
Ama, bazen dönmek için artık çok geçtir.
Unutma...

Hızlıdır hayat ve çok kısa,
Değişmez bu, kaç yıl yaşarsan yaşa.
Ve beklemez seni hiçbir şey, bıraktığın gibi,
Döndüğünde aynı şekilde bulamazsın, beklemez seni.
Unutma...

Kahvenin kırk yıl hatırı varsa
Bir o kadar da,çabuk geçer sayılı günler aslında.
Çabuk olmazsan, ne hatır kalır geriye,
Ne de hatırlayacak dost, sevgili ya da her kimse...
Unutma...

Geç kalmışlığın ağrısı ağır olur,
Ha deyince taşıyamazsın aslında.
Ama bir defa bile geç kalmışsan bu hayatta,
İstemesen de taşırsın tek başına,
Unutma...

Ve unutmak,
Öyle kolay değildir, sanıldığı gibi
Gizlenir beyninin bir köşesine,
Uyandırılmayı bekler sessizce...