mavi türküler
mavi türküler
yine bir günbatımı akşamında mırıldanıyorum dudaksız ve dilsiz söylenen mavi türküleri uyandırıyorum şehrin bütün uyuyanlarını maviliklerin rengi kaçıyor güneş aşıyor engin denizleri tutamıyor gözlerim kaç zamandır tutamıyorum şiirin hecelerini ölçüsü kaçıyor nefesimle tutuşturarak denizlerin bütün uçurumlarını köpüklü ağızlarıyla umutlarımı yutan mavilikler tüm renkleri çeviriyor akşamının rengine umut orada ışık saçıyor yine |