Mekanın Gönlüm Olsun..!
Ay, karanlık perdesini çekti pencereme
Uykulu gözlerimi yine sensizliğe vurdum Kara kalemle bir yüz çizdim kendime Ateşi verdim gözlerine Korlarını sol yanıma savurdum..! Gecenin akıttığı zehri henüz sindiremedi ruhum Gözlerini sevinçlerime dikmiş hayal kırıklıkları Tek darbede elden gitmişim meğer Biraz tütünüm olsa ağulanır, belki avunurum..! Gözlerim sende, bütün canım gözlerimde, Rüzgara karşı koşarken kör toyluğum Belkide şifalı bir panzehir bulurum Sen denizine akan dere olur kaybolurum..! Gözlerim yağmurunu yastığıma içirirken Yepyeni bir azapla boğuluyorum Zehir istemeyin benden bu gece Kendi yüreğimi deşiyorum..! Gel haydi! Utangaç gülüşlerinden birini yarat Hüzünlere boğ beni, iğnele Ne yaparsan yap Seninleyken seni bu kadar sevmemişim itiraf ediyorum..! Duydun! Mutsuz sonumdan bir bölüm okudun Ve sen, bana hükmeden Kaynar sular yürüyor ruhuma Cennet umudumu çamurlara gömüyorum Mekanın Gönlüm Olsun..! |