Tabuttaki ben
Kimse duymuyor, kimse görmüyor
Bir tabuta konulmuş gidiyorum Ortalıkta bir yerlerdeyim Gittiiğim götürüldüğüm yeri bilmiyorum Dediler ki; hayat sana verilen en değerli şey Kıymetini bil, sevmesini bil Zor şeydir, yaşamasını bil Öyle bakışları vardı ki okyanus mavisi Severmiydim hiç bilseydim olacakları Kötü bitti bu masalında sonu Kalbim vazgeçse bile ümitler tükenmedi Kirli paslı yollarda kaldı Cevapları olmayan sorular Gökyüzü açıldı bin parçaya bölündü Dudaklarım sessiz, gözlerim karanlıkta kaldı Öldüm ben, herkesin bilmesini isterim Beni buldu herkes gibi çok erken oldu Ölüm hiçbir zaman geç değildir Herkes için erkendir ölüm Kimse için geç değil Haklı da olabirim, haksız da Görünen köy kılavuz istemez, derler ya hani Benim ki de öyle işte Yakınlarım bilsin isterim Ben hepinizi çok sevdim Sakın üzülmeyin,sakın gülmeyin Ben zaten çoktan ölmüş, gitmiş ve çoktan bitmiş biriyim |
Sevgi yüklü şiiriniz olağan üstün güzellikte...
………………………….............Saygı ve Selamlar..