k u l ü b esen kardeşim ben abin aklımda hep bebek gülüşlerin hatırlar mısın odamızın duvarında gurbetle sıla arasında eski mavi bir kulübe _bizim kulübemiz_ üstünde sana yaktığım yıldızlar penceresi önünde açmaya yüz tutan güz çiçekleri geçmişin tozu avucumuzda heybelerde ipuçları geleceğin sahte siperlere saklanıp birbirimizi hâlâ bulamamanın derin sızısı içimizde beni en iyi sen bilirsin sıkışır ya yüreğim ufkum genişledikçe her zaferi sırtıma yazanlara inat sen kahramanım ben abin alnımızda tanrı bilir kimin el yazısı yükün ağır bilirim çünkü _itiraf ediyorum_ tüm umutlarımı sırtına yükledim iyi ki doğdun kardeşim a b i n İSTİSNA (4 Mayıs 2008, Polatlı) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: “volta”) Not: İyi ki doğdun, iyi ki varsın kardeşim. |