ESKİDİeskidi, çürüdü zaman bir eskicinin nasırlı sesiyle unutulmuş ve tozla bulanmış o eski çarşıların yorgun gölgesinde eskidi, yoruldu zaman o çok ve o hep bekleyen ölüm döktü birer birer sırlarını sildi kara tahtamızın çocuk düşlerini eskidi, çözüldü zaman yürüdü bir kayın esintisiyle sonsuza vurulmuş mühür yalnızlığa dokunmuş hüzün öylesine kaldı uryan kederlere Latif Köybaş |