BizlerBizler Kapitalist şiddetin Kucağında büyüyen Yorgun çocuklarız Herşey parayla alındı bize Savaşlar, göçler ve ölümler Gökler her zaman mavi değildi Umudu tutumlu kullanmaya Mecbur bırakıldık Sırasıyla boğazladılar Çocukluğumuzu Kimimizin nefesi Kimimizin umudu asıldı Bizler çizilmiş sınırlardık Kendi ötemize yasaklanmış İçimize kapatılmıştık “Asil” yargılarıyla tutukladılar Vurgunluğumuzu Saflığımızı. Toprağın Umutla doğurduğu fidelerdik Sancısına saygı duyulmamış Yine de ne güzel şey Ölmekle yaşamın arafında Memesinde İnanç emziren Anaların Çocukları olmak Çoğalarak akan mutsuzluğa Düş kaptırdıkça İnatla gülümsemek Namussuzluğa. Murat Demirci |
Kutlarım…
........................................ Saygı ve Selamlar.