Özlem...
Dışarda hiçkemsizliğimi koşuşturan
yalancı yıldızlar İlktir mahpusluğu gövdeme, kalbimin Viranlığımı dağıtan komşu anılardan, İlktir ilişik bakıyorum ölüme. Günlerim dahadır hiç böyle oluk-oluk akmadı gözlerimden cigarama emanetliğimin çayımda ki demine kadar Penceremden yolladığım kırlangıçlarda göç kolluyorum sana dair ey sevgili bir bulutla haşır neşir yaralanmışlıklardan yağıyor ellerin kayıp gidiyor her biri her damla tenime damıtarak kederi... |