Ali İsmail KorkmazAdın kısa ölümün uzun Lehçesiz yarada kanayan dilim İlk süresiz, kimsesiz gidişin... İstanbul’dan soruyorum seni, taksimden Sıradan kayıklara, ağlara, martılara soruyorum Menevişli su yüzüne. Alanlarda, kalabalık yüreğinde yürüyorum İşitiyor çocukluğumu büyümemiş düşlerin Limon çiçeği ellerin.. Kıvrılıp yatan göğe duruyorsun apansız Omzuna dayanan öfkeye direnirken Rehnin gözlerinde ışıldıyor yaşam Kaldırımlarda ıslak bir nefes,ıslığın Mavilerden Temmuz Adı, yaşı, yaşamı Z raporu:Şiddet! 30 Mayıs 2016 Murat Demirci |