7
Yorum
27
Beğeni
0,0
Puan
1169
Okunma
yoksun,
daha dün gibiydi! diye başlıyor gölgen her söze
siyah bir geceye kara kalemle yazarken adını
söz uçtu
yazı kaldı..
mührü vurulmuş bir için
dışa olan isyanına kayıtsız kalamayan hüzünle
gözlerine tünemiş ebabilim ben
ilişme..
dizlerimden sonra
dudaklarım k’anıyor adında
ama adın
öpücük olup sürülmüyor yaraya
şimdi,
bütün aynaların
sudan sebepler deryasında boğuyorum kendimi
ve tüm bakışlarda aynı suçun hükmüyle
asılıyor tebessüm
kim bilir hangi rüzgar tarar saçlarını bundan sonra
hangi umudun yoluna revan olur.. adımların
belki adımın düştüğü yere
koyarsın başka bir aşkın adını
belki,,
başka bir göğün yüzü ağlar
güzel yüzüne
güz düşen yüzüm sararırken
güller açar yüzünde..