yankının uzağındaydık sıra size gelmişti
sinema sinema
el ele duvarlar ve bulutsuzluk
iki sıcak göz yaşının aynı anda yüze vurduğu
gecenin aşk kokusu
yanağımıza değdiği anda aynı acı
göz göze duvarlar ve bulutsuzluk

ağaçlar bizi dinliyor
şarkı söylüyorlar hep bir ağızdan
beni büyüleyen eski bir kokuyu anımsıyorum
hatırlıyor musun sende
seneler evvelinden
aradığımızı birbirimizi

biliyorum ayrılık süsleyecek aramızı
ama sakın duvarlara yenilip kapanmayı deneme
dinleme içine çöken sahte karanlığı
ışıyan bir yanı vardır elbet dünyanın
kanatlarının altından çıktıkça mavi göğe doğru
ayın beyaz ucunda beni bekle

işte bu ceylan sessizliği bizim
uyuya kalmış bir başın içindeki rüya gibi
boyluyor bilinmezliğin dibini

beni kaybetme sakın
yuvarlandıkça sana açılan ağzımı
bağıracağım
duyar duymaz hep oradayım.