Mutsuzluk
Mutsuzluk uyuşturuyor, dudaklarımda çizgiler
yere sağlam basıyor bir yanım, bir yanım sendeler düşecek gibi değilim, yürüyemem de diyemem kirpiklerime güneşi serip sensizliği direnmem! Yokluğuna dayanabilmek için ölü olabilmeliyim ölmek hâlâ zor değil, beni şimdi delip geç bütün sandığım bir yalnızlığa yabancıyım alışırım elbet yanında iken de yarının yancısıyım. Yokum aynaya vuran yüzünün yansımasında yarım kalan canımla geçilmiyor bu kalabalıktan varlığında tokluk yaşayamadığım için açım da düş yüzümün çizgisine unuttuğum bir anda. Dünya dengim değil, dönüyoruz en başa sana nasıl anlattılar aşkı böylesi yarım ağızla üzerimde bir siyah çelenk, beyazların hatrına alelade sıkıştırılmış bir not üzerimde, hay sen pek yaşa! |