Büyürken kara leke!göğsü yarılan toprakta kan kokusu can korkusu doğada bakışlar çöl ölü gökyüzü zaman büyütür özenle servi kokusu kim katleder güne bak(a)mayan gözü yaşlı yeşili kim vurdurur boynunu söğüdün dili damağı kuruyan suyun üzerine çıkar mı yağı ile zeytin yıldızlar ipe çekilir ırzına geçilir ozonun büyür kara delik ölgün başaklar boynun büker hala duyarsız umarsız üzerine ölü toprağı serpilmiş insanlık yaralı turna bakışlı bulutlar göçer kazarken elimizle kendi mezarımızı ıraksamak olur mu mahşerin atlısını göller metan ormanlar çöle dönerken sızlar mı vicdanı(!) usunda sem büyüten gözü dönmüş insanlık kururken yağmurun gözpınarları kim yarasına merhem olur toprağın çözün güneşin gözünü rahmet yağsın... AA |
kendine deprem olanlarız
enkaz da biziz...