Benim Şiirim Sensinsesinde sesime dokunur gibi seviyorum seni çünkü sesinde bütün çocukların gülüşü var seni anlatmaya cümlelerin yetmediği kelimelerin yetersiz kaldığı ve şiirlerin anlamını yitirdiği bir an yine aklımda sen yüreğimde sen varsın günlerdir sana olan özlemlerimi elimle olağanca göğsümün üstüne bastırıp susturuyorum her nefes alışımda sen sesimde sen boğazıma düğümlenen kelimelerim de sen varsın bir tren rayının üstündeyim elim göğü kucaklıyor bir yandan bir yandan da göğsümde sen varsın kurak bir toprağım ben çatlamış dudaklarında karanfil açmaya çalışıyorum dağınık saçlarında yüzüm sakalları kirli bir adamım ben bir nefesimde sensin içime çekerek yaşıyorum seni sesin sesimde kanat çırpıyor bense sana sımsıkı sarılıyorum sol yanımda bir uçurum ve sana tutunmaya çalışıyorum yine elin elimde bir şiiri yürüyoruz sen mesafelerce uzaktaydın bense binlerce şiirin içinde seni okuyordum ama her gece sana sarılıyorum bendeki senle, ben çok güzel uyuyoruz benim şiirim sensin yüreğinin dudaklarında nefes aldığım ibrahim dalkılıç 27/05/2017 21:30 izmir |