İnsan Kalan
İnsan Kalan
Kül rengi benizler Suskun sular kadar sessiz Yemiş ömrümüzü gam keder Başa gelene âmenna Ne yaşıyorsak kader Rüzgar kar illede yağmur Fesleğenli kuş akşamları Muştu taşıyan posta güvercini Kokulu yediveren gülleri Yumuk yumuk bebek elleri Cennet kokulu tenleri Sıcacık bir merhabâ Dost ağzından selâmın Bak ne diyor doğan güneş Haydi başladı gün Demli taze çay Her şeye rağmen Yaşamı güzel kılan İnsan kalan. : Yunus Beypınar |
Şiirinizi okudukça duygulandım ve tebrik ederim…
Kutlarım…
...................................................... Saygı ve Selamlar….