kızıl şiir
kızıl şiir
gücük ayının güneşi solgun bir haykırıştır kar tohumları ıssız iniyor düşlerime saçlarım karışır o kar beyazı güne bir kızıl şiir olur o soğuk gecelerden delici buz parçası imgelerden bakışların sıcak gözlerin ışıl ışıl ve bir çift tanrı gibi dimdik oturur çene altında o ciciklerin çözülürüm bir buz parçası misali çözülür gönlümün kelepçeleri ve kızgın çelikler buza sürülür bu sevdaların gücük ayının o son solgun inişidir bu: dinle kar tohumlarının sessiz inişleriyle hayallerimize |