Dışarıda gök gürlüyor.
Şimşekler diğer şimşeklerin peşinde.
Kara bulutlar koşuşturuyor gökyüzünde.
İçerde insanlar film izlemekte,
Pembe dünyaların filmini…
Rüyalara dalmışlar adeta,
Bir prense bakarlar, bir de bindiği beyaz ata.
Prens yakışıklı mı yakışıklı,
At alımlı mı alımlı…
Hizmetçi kız, biraz bakımsız…
Bir- iki kıyafet, biraz bakım, bir de melekler,
Dünya güzeli olup prensi bekler...

Makinist işinin başında,
Çalışkan ve becerikli,
Seyirci pür dikkat, sessiz ve nefes nefese…

Ancak;
Film koptu kopacak,
Karınlar guruldamakta açlıktan.
Pirinç karaborsa, fiyatlar tırmanmakta,
Salondaki pembeler kızıllaşmakta,
Yeşiller sararmakta susuzluktan…

Saatler ilerledikçe sabırlar taşmakta,
Eskimiş çatıdan çamurlar sızmakta,
Perdedeki beyaz atlı prense.
Topuklu ayakkabıları kaymakta güzel kızın çamurdan,
Velhasıl, filmin sonu anlaşılmamakta,
Ve ardından on dakika ara…

Makinistte insanları salonda tutma çabası,
Bu kez bir gerilim filmi;
Silahlar son model ,
Sertleşen roller,
Acımasız işkenceler, ölümler.
Karın guruldamaları ve de gök gürlemesi bastırılmış,
Yüksek volümlü sesler
İzleyici de bir merak, bir sessizlik,
Sadece nefes alıp veriyorlar şimdilik…

Çatıdan akan çamur, ayrı bir heyecan katmakta perdeye,
İşsizlik mi? İstihdam mı?
Ne gam, ne gam…
Hayat pahalılığı mı,
Yok canım(!) üç kuruşluk zam...

Film uzadıkça çamurlar,
Saatler ilerledikçe gerçekler,
Hatıralar, hatırlamalar,
Mırıltılar, hırıltılar, horultular…

Makinist yeni film peşinde,
Senaristler harıl harıl,
Üçüncü film, beşinci film, onuncu…

Dışarıda gök gürlemekte,
Şimşekler diğer şimşeklerin peşinde,
Kara bulutlar koşuşturuyor gökyüzünde,
Arada görülen gök kuşağına bakan yok,
Filmler gözleri yoruyor…

Hayat mı?
Hayat bu, şimdilik böylece akıp geçer,
Kimi kurgular izletir, kimi de izler,
İyi seyirler, iyi seyirler…


cemal eroğlu- toprak ve kar’ dan bir parça