deli ile zavallının gidişi...


kızgın ateştir güneşten kopar bir deli
bu hikâye yürekte başlar yıllar evveli
yıldız özentisi ateş böceği bir zavallı
kuyuya karanlık gömülünce sus seli


/

deli ile zavallı arasın da fark yaman
etrafınızdadır...
tarih onları yazar her zaman..


çıplak ağaçlar da yaprak aramak deliliktir
çiçekleri paramparça yolmaktır zavallılık
bulutları bir şeylere benzetmektir delilik
mavi- beyaz ve sonsuz…


gör ki
çölde yağmur duasına çıkmaktır zavallılık
ve eğer gelecekse yağmur fırtına sesiyle
zavallıların üstüne de yağar delilerin de


ıslanmak biraz deliliktir
belki nisan yağmurların da
ama sığınacak yer aramak zavallılıktır…



şeytan zavallıyı oynar günah işlerken
tanrıyla aracısız konuşmaktır delilik
her doğruyu her yer de söylemektir
dokuz köyden kovulmaktır delilik

aynı safta dirsek temaslı bir vakit namazın da
allah’ı kandırmış olmayı düşünmektir zavallılık


sonsuzluğa gülmektir biraz da delilik…
ay’a bakıp iç çekmek zavallılıktır
aslın da delilik ay’a gidebilmektir


mehtabın yalnızlığına hüzün zavallılıktır
yakamozlar oynaşırken içiniz de aşktan
delilik yanı başınızdakine sarılabilmektir


//

deli ile zavallı arasın da fark yaman
yakınınızdadır...
gazeteler onları yazar her zaman..


korkar zavallı.. paralı palaskalı ve silahlıdır
korku bilmez bir deli bir çavlan bir dağ başı
ve hep bir başınadır


zenginler de zavallıdır mesela
parasını korumanın korkusuyla
delilik bütün paranı verebilmektir
yoksulluğu alnından vurabilmektir


zavallı kendini güçlü göstermeye çalışır
deliliktir gücün karşısın da dik durabilmek..



kadın döven zavallılar vardır çocuklara kıyan
ve eziyetin den sıyrılmaya zavallılar dan
delidir mutlaka ezilenler den çıkan
“durun ulan durun- vurmayın” diye haykıran


pısırıktır zavallı siner silinir
traşlıdır hep ensesi
bundandır belki anadolu da;
“atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli” denmesi


zavallıdır gazete köşesin de sıkışan kalemşörler
oysa özgürlüğü göklere de yazabilmektir delilik
bütün iyi insanları öldüren zavallılardır
öldürseniz de efsaneleşir deliler


///

deli ile zavallı arasın da fark yaman
içinizdedir...
kader onları yazar her zaman..


deli ömründe en ulaşılmaza aşık olur ben bunu yaptım
sevmeden sevmiş gibi davranmak zavallılıktır


tanırsınız o deliyi belki
içinizdedir..
o zavallı bencilliğiniz...


deliliktir aslın da kedi’nin kendini aslan sanması
baktığındaysa aynaya korkması zavallılık


deli konuşur
susturamazsınız onu satmadığınız müddetçe
ve susturmak zavallıların yaptığı bir işkence


korkmayın hanımlar beyler alınıp incinmeyin
deliden zarar gelmez asıl tehlikeli zavallılardır

ve adem den havva dan beri
............deli ile zavallı matruşkalardır


////

............ hangi kitabı okusam için de sen
............ hangi şiire baksam mısralarda sen
............ hangi filmi izlesem kahramanım sen
............ hangi türküyü, hangi şarkıyı dinlesem
............ seni söylediğinden divane deliyim ben…


........................ okuduğun kitaplarda değilsem
........................ şiirlerin altına da çizilmediysem
........................ izlediğin filmler çağrışım yapmıyorsa


“acılara tutunmak” tan başka
hiçbir türkü de hiçbir şarkı da hissetmiyorsan
yüreğin de -beni sevdiğini-
ve “olsun ama "-seni seviyorum ben-”diyorsan
mırıltılı ve korkak zavallısın sen…


elçidir şiir
deliye zeval olmaz bak şimdi göz bebeklerime…