ADAMLAR ve ADAMCIKLAR
Adam,
Gece mesaisinden gelmiş, Çok yorgundur Kapısının önünde, Oynayan çocuklardan Uyuyamaz. Penceresinden kafasını uzatır: “çocuklar hışşt”. Adam, Bahçesinde, Yeni yeşermeye başlayan Salatalara, zerzevata Dadanan kuşlara Elinde ne varsa Öfkeyle fırlatır: “Kışşt”. Adam, Deniz manzaralı evinin balkonunda; Faizlerinden gelen İyi haberle, Zevkle yudumlarken viskisini: Aniden karşısında görür Azrail’i. Ve filmin bittiğini de anlar. Verirken canını, Adamın son sözü olur “Vay be puşt”… (12 Aralık 2010 -8.şiir kitabımdan) |