Yorgun Gemiler
Yorgun Gemiler
Sessizce kalkıyor kuşlar dallardan. Gemiler yorgun argın demir alıyor limandan Martılar denize bata çıka Yedi onbeş vapurunun yükü sinmiş sulara Semâverin canı çıkmış fokurdamaktan Bir kaç ’çayyaş’ yudumluyor ince belli bardaktan Cilâları kalkmış tahtaların silinmekten Kaç sefer yenilensede oturakların döşemeleri Sinmiş her yerine eskilik örselenmekten Kurumamış gözünün yaşı hiç geminin Mutemâdiyen ağlamaktan Kaç kaptanı ayırmış ıskartaya Bıkmış artık yol almaktan Bir kaç genç şarkı söylüyor ’Bekle bizi İstanbul’adlı nakarattan Asûde bir şehir denizden bakınca Göz kamaştırıyor tarihi silüeti Bir bakan bir daha bakıyor Gözlerini alamıyor seyre dalmaktan Herkes şikayet etsede keşmekşten Bihayli memnun İstanbul’lu olmaktan : Yunus Beypınar |