Bir gün uzaktan sessizce ağladığını gördüm senin Sen hıçkıra hıçkıra, ben ise ıssızca döktüm gözyaşlarımı Titreyen ellerin vardı hani, benim ise her titrediğinde mahşerlikti kalbim Sen yarım yarım atardın adımlarını, ben ise hiç tanımadım kaldırımları Gözlerindeki o küçücük damla, bir isim vermişti içimdeki yağmurlarıma Sen uyurken özlenir, ben uyurken el ele gezerdik bu şehirde Adı sendi tüm sokakların, benden soruluyordu tüm caddeler Geçen zamanda yelkovanla akrep sen ve saniye saniye peşinde ben Gün oldu yabancı kaldın bana, yeri geldi turist gezdirdim aklımca Bir şarkı çalardı ansızın, sanki senmişsin gibi dinlerdim sesini Güldüğünü gördüğüm anda cennete gülümserdim o vakit Sen kanatlı melekler görürdün, ben de kanatlanmış gözlerini Sen yüce ateşleri bir nefeste söndürebilecek kadar güçlüyken Ben dilediğin kadar ateşler yaktım içimde söndür diye Şu yanıklığım bir kibritin bir kağıda sürtünmesinden değildi Kalbim kalbine değdiği an ben tutuşmuştum zati.
..
KALBİN KALBİME DEĞİDĞİ AN Mert Zafer Cansever ( Mawish Şiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kalbin Kalbime Değdiği An şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kalbin Kalbime Değdiği An şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Beğeniyle kutlarım...
......................................Saygı ve Selamlarımla...