Bu Şiir Bizim Olsunkaç sevda gördük kaç özlemek vurdu bizi ve kaç ölümü özlemekle yaşadık yaşanmamış bir hayatta yaşamak gibiydik umut edip düşler kurduk bir düşün içinde ömrümüzü yürüdük ömür boyu bir kayboluştum yıllarca kendimi aradım kelebeğin ömrüydüm bir ömre sığdıramadığım ve bir kalbin atışıydım ritmi sevdaya atan bir kalbin unutulmuştum üşümüştüm üstüm başım sevda kokuyordu bir seviyi bir ömür göğsümde taşıyorum sen çocukluğumdan kalan sevincimsin yıllarca seni aradım bir kalp atışı kadar yakınım sana ve elimi kalbimin üstüne her koyduğunda kalp atışlarını dinler gibi seviyorum seni seni aradığım her yerde buldum dinlediğim her şarkıda okuduğum her şiirde içtiğim suda sesimde yüzümde elimde ve göğsümün üstünde sonra hiç bir sabaha uyanmak istemedim ve hiç geceler bitmesin istedim şafağın ilk ışıklarına kadar seni yüreğimin üstünde uyutur gibi sevdim şimdi sen hala uzakta sen hala o uzak ülkede sen hala kilometrelerce şehirlerce ıraksın bana ama ben yüreğimle yüreğine dokunur gibi seviyorum seni biz her şiirin içindeyiz biliyorsun bu şiir bizim olsun yüreğimin üstünde duruyorsun ve yeni doğmuş bir çocuğun ilk defa atan kalbini dinler gibi seviyorum seni. ibrahim dalkılıç 14/02/2017 izmir |