yirmi besinci sessizlik,,,uzun bir yolun ardı sırlı ışığımın hafif sönük gölgesi derin catlaklar hep kazılı isimsiz duvarlar sessiz sızı , , , kalabalık bir sokak simdi hayat cekiliyorum zamanın kırıntı kenarına insanlar yavaslıyor ve zaman birden donuyor yirmi beşinci sessizliğin icinden geciyorum , , , bir mahkeme kuruyorum yalansız satır satır kendimi sorguluyorum acımadan önce üst viçdanlımla sonra insan onurumla adam gibi kendi icimde hapsediyorum duygularımı , , , sonra yavasca kendimden kacıyorum en uzaklara hatta hiçliğimi bile yalnızlıkla avutuyorum iyiği cıkarcılara kötülüğü hak edenlere, hayatı yasakcılara kendime hiç bir şey vermeden,yirmi besimci sessizlikte uyanıyorum , , , |
Beğendim...
......................... saygı ve selamlar.