6
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1181
Okunma
uzun bir yolun ardı sırlı
ışığımın hafif sönük gölgesi
derin catlaklar hep kazılı
isimsiz duvarlar sessiz sızı
,
,
,
kalabalık bir sokak simdi hayat
cekiliyorum zamanın kırıntı kenarına
insanlar yavaslıyor ve zaman birden donuyor
yirmi beşinci sessizliğin icinden geciyorum
,
,
,
bir mahkeme kuruyorum yalansız
satır satır kendimi sorguluyorum acımadan
önce üst viçdanlımla sonra insan onurumla
adam gibi kendi icimde hapsediyorum duygularımı
,
,
,
sonra yavasca kendimden kacıyorum
en uzaklara hatta hiçliğimi bile yalnızlıkla avutuyorum
iyiği cıkarcılara kötülüğü hak edenlere, hayatı yasakcılara
kendime hiç bir şey vermeden,yirmi besimci sessizlikte uyanıyorum
,
,
,
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz