AİLEM
Ne zaman buralarda akşam olsa
Alır beni efsunlu duygular Bir dost bir yar kapımı çalmasa Koşarak kaçar yanımdan uykular Annemi de göremedim kaç aydır Kadehe hüzünler doldurdum Diyor bu kara bahtına saydır Az kalsın yeminle yapıyordum Birazcık kamyon kamyon ağlıyorum Durdurun şu Sezen Aksu’yu Kederler bacak bacak üstüne atmışlar, konuşun diyorum Şu yalnızlık üstüme döküyor başımdan kaynar suyu Baba hasreti sende hoşgeldin Gel otur sana minder serdim Neden babamı getirmeyip boş geldin Kurban olduğum ayaklarıyla üstümden geçsin diye boşuna mı kendimi yere serdim Kız kardeşim ne halde söylesinize karanlığın dudakları Pencereler elleriyle teselli ediyorlar beni Bin defa söyledim hiç sevmem bu menfur uzakları Kimi seviyorsam, ondan ayrı bırakıyor beni Küçük kardeşim ne kadar benziyor şu ay’a Gökyüzü yoksa onu benden mi çalıyorsun Bu raporsuz deli halim eziyor beni baya Servan uyan uyan galiba kabus görüyorsun.. |ŞİİR : Servan Erdinç |
İnsan orada alır ilk ahlak yapısını