sev'D'anla
b’AŞKASININ ellerinde solarken GÖK’yüzün
K’anıyorum tüm kalbimle sev’D’anla Bu gece bir b’AŞK’a özlemde çırpırdırırken beni hüzün Akıyorsun cehennem cehennem gönlüme damla damla Yazın ortasında sana üşümek nedir bilir misin Papatya gülüşlerin bine böler beni Saçlarımı anne şefkatiyle okşamalısın Taşları ağlatıyor gözümün seli Dudaklarındaki nehirlere susamak değil benimkisi Mavi gözlerindeki yetim kirpiklerine susuyorum Kalbim kirpiklerinde papatya olup açmayı arzuluyorken duy bu sesi Güver’cin’lerin beni çağırmalarında deliriyorum Çehremden a’KAN özlemin yatağımda bir nehir Yar senin pencerelere nefes veren varlığın nerede Her feryadım yüreğime intihar olan bir zehir Yık’ANIYORUM ateşten suyu a’KAN bir derede Servan ümidi k’ESMEDEN’ birleşememe hayali Ben bir selâmına hasretim Sen güzeller güzeli k’ADIN’ın en merhametli hali Sana vuslat için can V’eriyor nefesim Şiir : Servan Erdinç |