sesin şiiri aldandı
bir bahar mevsimi şikayet ederken
günlerden
yüzlerce yağmur ölmüştü yüzünde
beyaz bulutlarda sırtını dağlara dayayan güneş
bak işte her yer karanlık akşam çöktü
yüreğimin orta yerine kar yağıyor
çilek mevsimini ne çabuk unuttu
kuzguncuk


yeşil başlı baharları özledim
altınsarısı başaklar açarken
güneşin yanık avuçlarında unutulan hazan
sere serpe ağaç göğsünün gölgesinde boşluğunun
sesi şiir gibi gelir ya hani hışırdayan yaprakların
anzısın bir ürperdi duyarım
azrailin yokladığı
hani insan daha gelme der daha gelme ölüm
ölmeye hazır değilim tadını anlamadım ki yaşamanın

şimdi hazan çeldi aklımı
günler iz bırakmadan yolcu değil
bir siyah karanlık ki o şen baharlar uzak
ucu görünmeyen yol, dipsiz bir kuyu
kuru ekmeğim ne kadar havan
gördükçe gözlerim insanoğlunun gözlerindeki
birikmiş kini ve nefreti görmemek için
direniyorumm...

Değerli seçki kuruluna güne layık gördükleri şiirim için çok teşekkür ederim..
Yeni gördüm..sevgiler saygılar...


Nurten Ak Aygen
15/01/2017