umutları tükenince ölür insan
meğer umutları tükenince ölürmüş insan
işte orada! sevda/sız ölüm kuyruğunda ümit/sizler gider sevgilim sen kalırsın şiirler taşıdı diye adını kıyametin ak doruklarına biz kalırız birde yarınlar bize yarınlar için kavga edenler o! sensiz gölgeleri mekân tutarak, ay ışıksız gecelerde birden bire bozarak sırayı nazar tutan ümitlerimize yatak yaparsın meleğim ayın son hali çıktıkça yukarı, küçülüp yoğunlaşan kansız gölgeni şimdi, her şey ‘bekleyişlerim’ kadar uzaktır ne yazık yüreğimde taşlaşan sevdalarım kadar senin olan her şey… çağırır beni, seni seviyorum diye. |
Umutlarınız umut ettiğinizden daha güzel ve gerçek olsun şairim SAYGILARIMLA