Evlat
Evlat
Bana bak kendini gör Kaşlarını çatma stemi bırak Kafanı kaldır yerden Omuzunu dik tut Pazularına mukayyet ol Sigara içme ince giyinme Aralığın ortası kar kapıda Üşütür hasta olursun Olurda gitmek gerekirse tuz kervanlarına Sırtında yara kalma yollarda Bir gün haberin gelir nasıl olsa Annen baban çokça ağlar Her ölenin geride bıraktıkları olur Adları bile vardır yetim dul öksüz Evladı öldüğünde annenin babanın Acısı o kadar büyük ki Adı bile yok İnsan canından bezer mi bezer Durup dururken ağlar mı ağlar Her gün ölüp ölüp dirilir mi dirilir Senin hiç yirmisinde evladın öldü mü? : Yunus Beypınar |