''İNSANOĞLU''
’’İNSANOĞLU’’
’’Yorgunuz karma karışık kafamız Hayallerimiz dağılmış bir oraya bir buraya sallanıp duruyoruz. Hayat zor bir türlü istediğimiz gibi gitmiyor... Ve hep öyle devam edecekmiş gibi Her şey sistemsiz dağılmış kopmuş birbirlerinden. İnsanoğlu,sanki oldukları gibi değil Açmışız elimizi semaya dua ediyoruz Bir mucize bekliyoruz hayallerimiz gerçekleşsin diye Bir mucize... Uzaklara dalıyor gözlerimiz ta uzaklara... Ah umutlarımız! Hiçbir zaman varamadığımız umutlarımız... Hayallerimiz gerçekleşmiyor Hiç’de gerçekleşmeyecek gibi duruyor Bir kutsal el bizi çekip alsın Geceler geceler birbirlerini kovalayıp duruyor İnsan ömrü saniye saniye gidiyor. Ve bir insan daha ölüyor Bir yıldız daha kayıyor Bir bebek daha doğuyor... Ve bir buğday tohumu yeniden filizleniyor Damla damla gözyaşı döküyoruz Kapkaranlık,bir gecenin sessizliğinde... Uykudan uyanmak istiyoruz Karıncaların uyandığı gibi Ama yapamıyoruz. Gaipten gelen bir ses bizi çekip duruyor Ruhumuz sarsılıyor Bulutlar gökyüzünde ağlıyor. Biziz insanoğlu bu biziz Sadece biz... Her akşamın karanlığında atıyoruz kendimizi yollara Bir yerlere varmak için Bu hayattan uzaklaşmak istiyoruz; Ama yapamıyoruz. Yapamıyoruz işte Hep bir mucize bekliyoruz. Ve avuç avuç gözyaşı döküyoruz Gizemli bir gecenin karanlığında’’ Sedat Evre |