Ölüm kadar basit işte hayat, Senin için basit. Tabutunu taşıyanlar kadar zor.
Basit demişken su içmeye benzemez. Rakı gibidir. Biraz acı birazda huzura ermek gibi.
Uyurken aklına gelen ilk şey, ölürken de aklına gelecektir. Uyku ölümün provasıdır.
İçine attıkların sahnenin yazılışı, Gözyaşların sahnenin oyuncusu.
Biliyorlar mı insanlar gece kafanı yastığa koyarken akıttığın gözyaşlarını.
Neden içtiğini, neden sövdüğünü, Bilemezler.
Bir kadın çözebilir seni oda gözlerinin içine bakarak.
O şifreyi çözen kadını kaçırma ellinden. Bu sefer Tekrar deneyiniz demesin hayat bize.
Tekrarı yok bu p*ç hayatın.
Neye sövdüğünü neye içtiğini iyi bileceksin.
Seveni ellinde tutacaksın, gidene yolu açacaksın.
Hayat da böyle değil mi oğlum ?
Kimi ölürken, kimi kaderine imza atıyor.
Bizimkine imza atmamışlar, karalama defteri sanırsın.
Haşa İsyanımız yok Dermanı olmayan Derdi vermezmiş Rabbim.
Bizim dermanımız ölüm olduğunu bilmiyorlar tabii.
Nerede kalmıştık. Melek kadın.
Ben gözlerimin içine bakamazken o kadın nasıl dayansın bu karanlık dünyama.
Yanımda olmasına rağmen nasıl sarılırım ona.
Dokunamadığım halde nasıl sevebilirim bu kadar.
Gülüşünü görünce nasıl unutuverir insan her şeyi.
Gülmekte basit aslında.
Üzmeyin be gülüşünüze, ölümü göze alanları üzmeyin.
Üzülenlerin bedduasını almayın.