Elim bir uyku benim ki, sabah oldu mu bilmem..






dikkatim marazlı benim, ayrıntılar heba
lezzet düşman dilime
gururumu tenkit eden aynalar
zayıf aklımın dolandırdığı vücudumu iri gösteriyor
ve yüzümde zelzele yaratıyor olağan gücüyle..
bugün pazar ve nedensiz hiç sevmem ben bu günü
yapraklarını dökmüş
yalnız bir mevsim gibi
bulutların ardına gizlenen güneşten kesmiş umudunu
şiddetli poyraz bekliyor.
tırnaklarım acımaksızın zâyi ediyor
siyahlar arasından kovduğum ağr(ıy)an saç tellerimi






yastığıma yan devrilmeyi
hep başka bir zamana tehir ettiğimden
uykusuzum
ve bitkin...
ruhumun haşrine kadar unut(ul)muş olacağım
ve kimsesiz
tüm zerreler iştirak ederken varlığıma,
ufacık kalbimin içine bükülüyorum
koca bir yalanı alarak yanıma.
gözümün rengini donatan havf nasıl da büyüyor merkezinde
ve çakıl taşlarını saplıyor orta yerine.
bu aczin nevi anlatılamayacak kadar fazla
yaşamımın tamamı kadar değil belki ama
ne benden eksiltiyor ne fazla koyuyor üstüme





-bir kadın bozulursa bir beşer bozulur
bir kadın bozulursa bir nesil bozulur-




zeynn