Yaşar mıyım kırkıma kadar
Şu zorba hayatın dize getiremediği, güvertesinde umut besleyen insanlardan sadece biriyim...
Gözlerimden dökülse bir gün sevda canı acır mı sevdanın da Gurur gölüne dalar mı çırılçıplak Yüzer mi derin sularda Uzaklaşsam sana yazdığım herşeyden Uzaklar da uzaklaşır mı uzaklarımdan Misafir olmaz mı geçen yıllarıma Kalmaz mı yazdıklarımda yatıya İştahını kessem insanlığımın Ruhum da aç kalır mı İnsanlığa kafa tutmalarımdan Devrim yapsam şiirlerde Satır aralarına siner mi kan kokusu Ceplerimde düğümlenir mi biriktirdiklerim Şuursuz dolaşsam şehrinde Sokaklarına yankı yapar mı kayıp seslerim Ödeşir mi tinerci borçlar Ertelediğim düşlerimle Cehenneme bakınsa rüyalarım Saçları da yanar mı günahlarımın D’okunur mu ehileşştiremediğim dualar Tabutumun ağaç rengine Peki, kilit vursam yüreğime Kanatlanır mı kafesinden kuşlarım Konar mı pervazların acı çeken yanlarına Kızsam sensizliğe büyüdükçe Garip duygularım avutur mu masalları Şans denen şanssız cümle yazılır mı yabancı olduğum önsözlere Korksam cümleler kurarken Sigaram söner mi titrek elimde Ya da çoğalır mı soluksuz gecelerde korkularım Girer mi koluma adalet Kırar mı üzüntünün kalemini Bulutları tutsam ellerimle Yağar mı mevsimi geçmeden aşk Kuraklığı bol topraklarıma Avuçlar mıyım masalsı yığınların kurumuş gazel yapraklarını Yaşar mıyım ki kırkıma kadar Tekli sevda yaşadığım kadar Bir ayağı çukurda kalbim Renklerine tutunsa gökkuşağının Mahcup eder mi beni dilimde ki notlar Azrail biletimi kesene kadar Zeynn |
Ne güzel dizelerdi cannn...
Heleki senin dudaklarına değince harfler bir başka anlamlanmış...
Tebriklerimle şairem...