ÝLK ÖÐRETMENÝM
Açmýþ mektepleri o büyük öncü
Daðýtmýþ köylere okuyan genci Meðer muallimmiþ gelen yabancý Dünyamýza giren ilk öðretmenim Ýri gözlerinde bozkýr yanýðý Belli yoksulluðun oda tanýðý Küçük yüreklerin büyük konuðu Hepimize yaren ilk öðretmenim Her þeyi bilirmiþ farklýymýþ meðer Tatlýymýþ dilime kattýðý deðer Bende iyi kötü þairsem eðer Türkçeyi sevdiren ilk öðretmenim Belki de solardýk taze yaprakta Canlar çekiþirken var ile yokta Körpe fidelerdik çorak toprakta Can suyunu veren ilk öðretmenim Bakýp ta halime kafayý yoran Küçücük dünyama dünyalar kuran Özelime girip sorular soran Sýrlarýma eren ilk öðretmenim Boyayýp sýnýfý çiçeklendiren Siyahý beyazý hep renklendiren Senden olur diye yüreklendiren O ýþýðý gören ilk öðretmenim Önce kendimizi bize öðretti Girdi kalbimize ordan seyretti Þerle iþi olmaz hep hayýr etti Kötülüðe fren ilk öðretmenim Onlar öðretmenler yoktur eþleri Ki cumhuriyetin usta baþlarý Büyük yapýlarda küçük taþlarý Ufak ufak ören ilk öðretmenim Daðýldýk hepimiz rýzýk kapmaya Vakit bulamadýk sana sapmaya Geleceðim belki elin öpmeye Hayattaysan diren ilk öðretmenim Ziya ACAR 24.11.2016/KONYA |