AYIRMASIN
Can veren verir yolluğu
Sensiz neylerim bolluğu Kabul ettim yoksulluğu Onu benden ayırmasın Su yatağında durulsun Gönül yolunda yorulsun Varsın içinde kırılsın Kolu yenden ayrımasın Varma kimseye minnete Yol yoktur Tanrıdan öte El ele gidek cennete Doğru yönden ayırmasın Gözden önce özde gördüm Aşkı ilmik ilmik ördüm Elinde büyüsün derdim Beni ondan ayırmasın Tutuşturduk cana canı Biriktirdik böyle anı Yaşasak ta gelen günü Günü dünden ayırmasın Gidişin sihrine kanma Ayrılık oduna yanma Gece kusur örter amma Doğan günden ayırmasın Bilmiyorsan konuşma sus Akıl yetmez derin husus Yalnızlıklar ona mahsus Canı candan ayırmasın Ölümdür hayatın özü Biterken açılır gözü Son nefeste mevlam bizi Din imandan ayırmasın Z İ Y A A C A R 12.11.2016/KONYA |
Hatırlamaya çalışıyorum ustam,
hatırlayacağım söz :)
ve niyaz,
güzel durmaz mı hiç, şiirde, şair dilinde?
Keleme beğenim, selamım, saygımla.