Yine Sensiz bir güne başladım…
İçimdeki kalbimdeki bendeki
Seni unutmaya yeminli açtım gözlerimi sabaha…
Seni unutacak ve hayatıma bakacağım bundan sonra…
İçimde beni kemiren bu acını atmalıyım bedenimden…
Ruhumdan uzak tutmalıyım seni…

Sana dair ne varsa içimde bitmeli bugün burada simdi…
Seni şu kapıdan çıktığımda burada bırakmalıyım
Ne hayalin ne aşkın nede bana yaşadığın acın gelmemeli artık benimle…
Bir ben kalmalıyım bundan sonrası için bir ben…

Nefes alırken huzur dolmalı içime…
Gözlerimin yası tükenmeden dur demeliyim gözlerime
Dudaklarım artık titrek olmamalı
Unutmalıyım seni !
Unutmalıyım ...
Satırlarım seninle başlamamalı
Kısır döngü içerisinde seni düşünmemeliyim
Gün geceye devrildiğinde
Gece gündüze kavuştuğunda…

Gözlerim dolardı ya hani sensiz gecelerde...
Ellerim ellerini arardı ya şarkılarımız çalarken.
Ve sen hani çok severdin ya bir zamanlar.
Önce sen gittin benden;
Ben bende kalamadım ki senden sonra...
Ve artık !
Kendime yeni bir ben kurmalı…
Anlamlı anlamsız gülümsemeliyim hayata..
Yasamak için yasama sebebim sen olmamalısın…
Kendi ayaklarımın üzerinde durmalıyım..

Zorlu yokuşlar çıkıyordum seninle
İnilmesi zor olan
Hep kalbimde bir burukluk vardı ama ,
Her geçen gün daha çok acıyordu...
Nedenini bilmiyordum oysa gençtim çocuktum
O zamanlar ne acın vardı nede sensizlik
Bırakmıyordu peşimi sen ve acıların,daha sonralarda
Nefretim oluyordun adinin geçtiği yerlerde. Zaman zaman
Hep acılarım oluyordun....
Ve seni görünce....
Ellerim titrerdi....
Gözlerim dayamaz kendini bırakırdı.
Ağlardım!