Çok acıyor anne
Yüreğimin ortasından yaralıyım.
Ötem yok , rotam yitik. Zifiri bir karanlığın ortasında, Alev alev tutuşuyor eteklerim. Mevsimler geçmiyor sanki bende hiç. Bir yanım fırtına , tipi Bir yanım esmiyor. İki dudağımın arasinda oysa derdim. Dillendire bilsem geçecek. Zaman iyi gelir derler hep değil mi... Hoş bunlar hep aynı hikaye. Geçmiyor. Tükenmeyen bir kamyon yük omuzlarımda. Nefes almaya takatim yok , Yaşıyorsun , Ama istesen de istemesen de. Ve yine kapaklanıyorum düşlerime Katillerimin parmak uçları. Yüreğim yetmemiş gibi ciğerlerimi söküyorlar canlı canlı. İçim mi ? İçim, Çok acıyor anne.. |