Gecenin buğusunda şafakların fecrinde
Hangi çiçek açıldı gölgelerin hicrinde
Yürek penceresinden gönül denen hücrende
Çıkıp kor ateşinde har-ın közlesin beni
Yakıp gitme birazda küller özlesin seni


Mecnun ile keremden duymuştum nüshasını
Siz nasıl görmezsiniz gözünde pervasını
Yağmurlar bile almış kokundan Hevasını
Dikip sol tarafına örtüp gizlesin beni
Akıp gitme birazda seller özlesin seni


Akreb zehiri gibi Kör kalmış fecalinden
Hükmünü yitirmişken makamı ricalinden
Yorulmuş ayakları umutsuz mecalinden
Bakıp bu eserine susup izlesin beni
Yıkıp gitme birazda güller özlesin seni



Vallahi bunu aşkın bedeli öç sayarım
Mezar taşı istemem bir iki gül koyarım
Baş ucumda ağlama mezarımda duyarım
Döküp bana içini sarıp tuzlasın beni
Çekip gitme birazda yollar özlesin seni



HARUN YILDIRIM

-------------
Fecr -tan vakti
Hicr-men etmek bırakmak
Nüsha-ayni Olan şey
Perva -korku çekinme
Heva-heves
Rical - yüksek makam erkek.
Fecal-pislik.