Ah bir bilsenHazanda güllerim soldu O yüzden ekşidir gülümselerim Ben mazide kalmış bir adamım Aldırma telafüz ettiğim nahoş cümllelere Şebretine tuz bandığım dünyanın Bütün gün hicranını süpürüyorum boş odamla Konuşarak sabahladığım gecelerde Bir sabahlar şahit tesellilerime Bir sabahlar şahit içimde uyuttuğum anılara Ah bir bilsen Bir bilsen kaç düş ölür koca gecemde Kaç can kırığı kefensiz gömülür ayak diplerime Kaç feryat susar sessiz çığlıklarımın eşliğinde Karışır geçmişimin sularıma yok olur Nice hicranlara mesken ola gönül deryamda Ardında içli ağlamalarım başlar gizli gizli Kuşlar gömlür yurdumun semalarında Ve o rüyalarıma davetsiz dalan Yanık benzli mavi gözlü çocuk siler yaşlarımı Mahçup gülüşleri eşliğinde Tebessümle bakarak gözlerime Ah bir bilsen Bir bilsen tualde ne hayallerim kurumuş Fırçadan damlamadan kağıda Megoloman olan kayb etmişliğimin eşliğinde Kaç iz dönüşümü ezildi boynunu bükerek Daralmış sokakları öfkeye çıkan gönül mahalimde Ondandır tuafım ben Kendi kendime deli sohberlerim var gizli gizli Musalaya koyup uğurladığım bende ölmüş aşklarıma Ondandır serçeler uçmadan ölüyor gönlümün semalarında Ondandır güller açmadan soluyor gönül bahçemde Bülbüller gelmiyor gönül gülceme M.Kılıçel |
Kalemin susmasın
______________________________Selamlar