şiir yaprağıUyan şehrimin rüyası Uyan! Kuşluk vakti türkülerimi Kurutayım öğleninde Sıcağında çatlasın toprak dudaklarım. İhanetin doğum sancısını çekerken ruh Sesin düşsün Ölümden habersiz güz kurusu fotoğraflara. Mezopotamya göğsüm Asırlık savaşların çilesinde Gökyüzündeki kuşlar satılır olmuş Çöl bedevilerinin gece ateşinden kopan Maviler kadar yalanları yaşıyorum şimdi. Sorma bana Ömrümün saatini Durgunluğunu vuruyor Sarkaçlarımın arasından pas tutmuş tarih. Fesleğen içinde düğümlenmiş özlemlerim Dokundukça acıyor Dokundukça Kokusunu veriyor. ah göğsümde meydan savaşları ihanetin boy aynası. uyan şehrimin rüyası yaprağımı güz öpmeden. |
Özlemlerim
Dokundukça açıyor
Dokundukça
Kokusunu veriyor
Uyan şehrimin rüyası
Şiirin yaprağını dalında
Güz öpmeden
güzel bir şiir okudum sayfanızdan tebrikler
selamlarımla