12 Eylül
/ bana
gökyüzümün kuşlarını ver simurg/ gül ömrümün hangi dikenini koparırsanız koparın bir kan fışkırır yüzlerinize sessiz bir eylül ağlar kıyametin sesine kapamayın kulaklarınızı sur sesi değil iç kanama geçiren ülkemin sesi sessizdir benim bakışlarım ihtilal sabahları evlerinden alınan çocukların annelerine son bakışları kadar açın gözlerinizi açın çocukların bakışları değil gözleri dağlanan ülkemin bakışı bahçemde açan çiçeklerin üzerinden geçti tanklar dağıldılar,ezildiler anaların evlatlarına yaktıkları ağıtlar gibi toplayın ,değsin elleriniz onlar çiçek değil gülizar ülkemin gül gençleri paletlerinin arasında can verdi şiirlerim keskin bir Maraş bıçağı karıştırdı yüreğimin kan kuyusunu okuyun onlar şiir değil damarlarından Maraş akan ülkemin kanı / yok yok simurg sen bana bir masal anlat anlat ki oniki eylül sabahı çocuğuma olanları unutturayım/ |
Tebrikler şair, kalemini yüreğini kutluyorum.