Mevlevi Gül
/ Ağır ağır indiriyor gece,siyah tülünü
Sayrılı şemsin yüzüne / İndikçe siyah tül, şemsin yüzüne Çiçekler Yaslı anneler gibi mahzunlaşıyor ve susku oluyor Her suskuda Şam ellerine kadar kokusunu rüzgarın tenine yükleyen Göğsümdeki gül Duldasında ölen bülbüle semaha duruyor Annemin, çocukluluğumda anlattığı masallara inat Alışmaktan yorgun boğulmuş figanlarımla kaldırıp siyah tülü Bülbüle hayat vermek adına Şemsi arıyorum Karanlıktan bir ses,annemi haklı çıkarıyor ^^ Kuşlar gece uçmaz ^^ Gözyaşlarımı siyah tülün nakışına yıldızlar gibi bırakarak Acı ve tırnaklarımın arasındaki aşkın kiri ile Göğsümdeki gülü yoluyorum Duy anne! Yarama kanıyorum Ve birden hayat üç şiir olup Gözlerime düşüyor Gece Gül Şems Hayat sana sesleniyorum! N olur Bırak beni Gözyaşlarım ,şemsin gözlerinde kurusun |